Yaza yaklaşırken, neden hep bir hüzün kaplar içimizi? Bahar sendromu diye bir şey var biliyoruz evet ama.. bu başka.. havalar güzelleşiyor diye mutlu olmak lazım bence, ama ben yaz geldi diye sevinemiyorum ki.. aksine stres altındayım!
Arkadaşlarımla daha az görüşeceğim, sıcak(ki sıcağı soğuktan daha çok severim) ve boş boş geçecek günlerin habercisi sanki bu.. İnsanın yapacak şeyi olmadıgı zaman sıkıntıdan patlaması daha kolay oluyor, sanırım öyle bir dönemdeyim ben de.. Ama..
Bu yaz belki de hiç beklediğim gibi geçmeyecek, hatta nasıl geçtiğini bile fark etmeyeceğim.. Eğer ki, İspanya'dan o beklediğim yanıtı alırsam.. Evet Haziran benim için dönüm noktası! İlk virajı döndüğüm Nisan'dan sonra, sıra sende..
Yine tüm olumlu düşüncelerimi gönderiyorum bu şahane memlekete, lütfen beni de alın aranıza:)
Moralimi düzeltmek içinse, şu ara çok sevdiğim bir şarkı var, onu dinleyelim:
